چهارشنبه ۰۵ اردیبهشت ۰۳

تازه هاي نشر اسفند ماه 98– كاواك

۷۴ بازديد
 

ريچارد واتسون | مترجم: حامد عاملي | نشر عنوان

در اوايل سال ???? يك زن ?? ساله به نام جوي وينسنت در آپارتمان خود در لندن مرده پيدا شد. چيز قابل توجه در اين مورد اين بود كه او بيش از دو سال بود كه مرده بود و تلويزيون او هنوز روشن بود اين اتفاق چطور افتاده بود؟ ديگران كجا بودند؟ جواب اين است كه ديگران مشغول به كار خود بودند. در گذشته وقتي كسي مي‌مرد چيز كمي از او باقي مي‌ماند. صد سال پيش شايد نامه يا نقاشي‌هايي از شما باقي مي‌ماند. ?? سال پيش عكس‌هاي كم‌رنگي از شما باقي مي‌ماند اما امروزه چيزي كه از شما باقي مي‌ماند كليپ‌هاي ويدئويي، تصاوير ديجيتال، فايل هاي صوتي و ايميل‌هاي شماست. وب سايتي به نام MY lastemail.com وجود دارد كه به شما قول مي دهد آخرين ايميلتان را بعد از مرگ شما بفرستد.

كتاب تامل درباره گيوتين

آلبر كامو | مترجم: قاسم رستمي | انتشارات فرهنگ جاويد

كتاب حاضر تأملات آلبر كامو است درباره‌ي مجازات اعدام. او در اين كتاب به‌نحوي مستدل و قاطع نفرت و عصيان خود را نسبت به مجازات مرگ بيان مي‌كند. به‌باور كامو انسان نه گناهكار است و نه بي‌گناه. امّا چون معصوميت امر مطلقي نيست قاضي هم فرد كامل و معصومي محسوب نمي‌شود. از اين‌رو، مجاز نيست در مورد مرگ و زندگي انسان تصميم بگيرد مگر آن‌كه خود كاملاً پاك و از گناه مبري باشد، چيزي كه البته ناممكن است. حق زيستن، حق طبيعي همه‌ي انسان‌هاست، حتي بدترين آن‌ها. پست‌ترين جنايتكاران و بي‌نقص‌ترين قضات در اين زمينه برابرند و به يك ميزان نگون‌بخت و همبسته‌اند. حكم مرگ تنها همبستگي بي‌چون‌وچراي انسان‌ها را از بين مي‌برد، همبستگي در برابر مرگ.

كتاب آوانگارديسم

پل وود | مترجم: احمد رحمانيان | نشر وارش

اگر بخواهيم درباره هنر چيزي بگوييم كه از صدق آن كاملا اطمينان داشته باشيم، مي‌توانيم به اين بسنده كنيم كه هنر يك امر قصدي است. منظور ما اين است كه هنر كاري است كه ما (در مقام عامل) انجام مي‌دهيم و آثار هنري چيزهايي هستند كه انسان‌ها مي‌سازند. صدق اين گفته هرگز با يافته‌هاي گذشته و اخير زير سوال نمي‌رود، با يافته‌هايي چون اين كه ما نمي‌توانيم يك اثر هنري را از روي سفارش توليد كنيم، اين كه بداهه‌سازي جاي خاص خود را در ساختن اثر هنري دارد، اين كه هنرمند ضرورتا بهترين مفسر اثر خود نيست و اين كه مخاطب در نظم بخشيدن به آنچه ادراك مي‌كند نقشي مجاز و موجه دارد.

 

 

?